Bijna 7 jaar geleden, in de herfstmaand november, werd mijn peetoom het onderwerp van een klein nieuwsbericht: “fietser gewond bij aanrijding“. Tussen zijn laatste woorden door greep hij naar zijn hoofd, er werd gereanimeerd en in coma is mijn oom afgevoerd naar het ziekenhuis. Een paar dagen later is hij overleden. De uitvaart kan ik me nauwelijks herinneren.
Vorig jaar november schreef rechtbank journalist Chris Klomp het artikel “een werkstraf is een prima straf voor een doodrijder“.
De eerste aflevering van Zomergasten met Aboutaleb heeft heel wat losgemaakt. Het leek wel alsof heel Nederland over hem heen viel, positief en negatief: hij was te veel politicus, te veel mens of te veel moslim, tegelijkertijd te weinig mens, of juist te weinig moslim. Zelfs de mensen die opzettelijk niet keken hebben er een mening over: want moslims liegen, allemaal. En dus was alles wat Aboutaleb zou gaan zeggen op voorhand toch al verkeerd.
De meeste 1-1-2-meldingen waarbij de politie snel op plaats van bestemming is, gaan over hulpverlening. Geen boeven vangen, geen wilde achtervolgingen, geen schietpartijen: hulpverlening. Burgers in nood, burgers met een probleem, burgers die zich geen raad meer weten, (eerste hulp bij) ongelukken, sussen van ruzies, verkeer regelen bij een stilvallende auto, dat soort dingen. We kunnen allemaal wel een voorbeeld aanhalen uit eigen ervaring.