Volgens Esther van Fenema (psychiater en cultuurcriticus) mag je moslims niet betitelen als ‘de nieuwe joden’. Ze schreef het op TPO, het is ‘per definitie onlogisch en onjuist’. En Marokkanen zijn geen ras, dus is de veroordeling van Wilders voor racisme een gerechtelijke dwaling.
Fenema kraakt wat noten over het beïnvloeden van mensen, over oerdriften, over wat er nodig is om de hand te slaan aan collega’s, buren of medestudenten. Ze beschrijft diverse propagandistische maatregelen: het voortdurend demoniseren van joden, ze wegzetten als minderwaardig en een gevaar voor de maatschappij. Ik zou zeggen, lees het stuk vooral zelf eens.
Het is zo’n dag dat Twitter beter dicht kan blijven.
Het zit vandaag weer vol met figuren die de aanslag in Manchester aangrijpen om alle moslims en ‘linksen’ voor alles uit te maken wat vies en vuig is. Figuren die hele groepen als dader aanwijzen. Zelfs Nederlandse politici zijn blijkbaar schuldig aan de tragedie in Groot-Brittannië.
Ik kan er met mijn verstand niet bij. Er is maar één schuldige: de dader. Vooruit, je mag de mensen die hem er toe aanzetten of inspireren met simplistische en opjuttend taalgebruik er ook bij zetten.
Er zijn veel slachtoffers te betreuren. Gelukkig zijn er veel goede mensen: politie en ambulance medewerkers die als eerste ter plaatse zijn, de taxichauffeurs die gratis gewonden naar het ziekenhuis brengen, de gezinnen die hun deuren openstellen voor mensen die niet meer thuis kunnen komen, of de vele bloeddonoren die zich direct melden. Ongeacht religie, kleur of leeftijd.
Toen ik nog een kleine jongen was en enge dingen op het nieuws zag, zei mijn moeder tegen me ‘Kijk naar de helpers. Je zult ze altijd vinden.’ Ook nu nog, zeker in tijden van rampspoed, denk ik aan de woorden van mijn moeder, en het doet me goed dat er zoveel helpers zijn, zoveel goede mensen die om elkaar geven. — Fred Rogers
Ik sluit me aan bij Fred Rogers: laten we hoop putten uit de helpers. Daar hebben we veel meer aan.
Het kon niet uitblijven natuurlijk, na alle borstklopperij over onze normen en waarden krijgt website GeenStijl er van langs: er zijn mensen die genoeg hebben van het objectiveren van vrouwen als verdienmodel. Rosanne Hertzberger schreef een column in NRC en vraagt zich af welke adverteerders het eigenlijk OK vinden dat hun naam gekoppeld wordt aan deze praktijken. Voor de duidelijkheid, GeenStijl is onderdeel van de Telegraaf Media Groep en ze halen via de advertenties op Dumpert en GeenStijl een behoorlijke omzet.
Bij de Volkskrant ontvouwde Loes Reijmer het typische GeenStijl gedrag: een vaag artikel over vrouwen schrijven en een hele serie van seksistische ‘complimentjes’ er overheen door de reaguurders. De reactie was zoals te verwachten: GeenStijl ging er met gestrekt been in en schreef een artikel over Loes met de vraag ‘zou u haar doen?’. De reacties volgden het standaard patroon.
Deze week riep Heleen Mees letterlijk op tot een adverteerdersboycot: ‘bedrijven, stop met adverteren op sites waar vrouwen virtueel verkracht worden’. Ophef compleet.