Het is hartverwarmend om de vele Nederlanders te zien die richting gemeentehuizen gaan en pleiten voor betere zorg voor ouderen, slaapplekken voor daklozen en een fatsoenlijke doorstroming op de (sociale) huurwoning-markt.
Ik sta er achter, schouder aan schouder, solidair met hulpbehoevenden. Er is genoeg geld in Nederland, het gaat vooral mis bij de verdeling ervan en dat is al jaren zo. Wat mij dan wel verbaast, is dat deze mensen niet stemmen op een politieke partij die hier ook achter staat, maar vooral op partijen die de afbraak in de hand werken.
Maar dan komt de aap uit de mouw: er wordt eigenlijk niet gekeken naar welke partijen voor de bovengenoemde zaken zijn, nee, de mensen zijn vooral tegen opvang van asielzoekers, die ze stuk voor stuk “gelukszoekers” noemen. Eerst moeten alle problemen in Nederland opgelost worden en pas daarna mogen we anderen helpen. Solidariteit tot aan de grens, of liever nog, de gemeentegrens. En daar is men dan nog trots op ook…