Beste overheid,
“Hoe Charlie bent U eigenlijk? Hoe Charlie zijn de andere overheden in ons moderne vrije Europa?” Deze vragen stelde ik mijzelf eerder deze week. Nederland mag zich graag op de spreekwoordelijke borst kloppen wat betreft tolerantie en vrij denken, maar ik vrees dat de waarheid genuanceerder ligt.
Ik schreef het twee dagen geleden ook, met de tragedie in Parijs op ons gezamelijk netvlies:
Je kan een situatie verbeteren of laten verslechteren. Die keuze: dat is nou omgaan met vrijheid, de vrijheid van jezelf, en minstens net zo belangrijk, de vrijheid van anderen.
De aanval heeft een grote impact op me: dat er mensen zijn die menen dat hun idee, hun geloof in “God” zoveel belangrijker is dan andermans gedachten en hun vrijheid om ideeën te bekritiseren, dat ze daarvoor mensen willen vermoorden. Ongehoord, onbegrijpelijk, onmenselijk.
“Mijn God is groter dan dat”, het zijn de woorden van Maajid Nawaz, politicus, schrijver, ex-extremist en oprichter van anti-extremisme denktank “Quilliam Foundation“. Meneer Nawaz (ook te volgen op Twitter) was voorheen een moslim-extremist, heeft er in Egypte vijf jaar voor in de gevangenis gezeten, inclusief alles wat er daar bijhoort. In 2007, na veel nadenken over wat hij heeft geleerd, nam hij afstand van de organisatie waartoe hij behoorde.
Nawaz kwam vorig jaar januari opvallend in het nieuws: hij tweette een (onschuldige, niet door hem getekende) cartoon over Jezus & Mohammed, waar toen één en ander over te doen was in Groot Brittanië. Nawaz zei daarover:
Als moslim voel ik mij [door zo’n cartoon] niet bedreigd of aangetast, mijn God is groter dan dat.
Duidelijke woorden die veel moslims zullen beamen.
Een Nederlandse vrouw heeft vanuit Zwiterserland de pers gehaald, ook onze bloggende wethouder Peters schreef er een artikeltje over: een klacht over koeienbellen. En eerder al met een klacht over kerkklokken die elke ochtend om 06:30, minuten lang, een deuntje spelen.
Dat laatste heb ik meegemaakt tijdens onze afgelopen vakantie in Duitsland, fijn hoor: om 06:30, 12:00 en 18:30 speelden de klokken van de dorpskerk kei en keihard een lang deuntje. Hoeft voor mij niet zo nee. Maar: het is een traditie. En daarmee lijkt voor veel mensen de kous af. Inderdaad is het een traditie, een religieuze in dit geval: oproep tot gebed in de ochtend, lunch in de middag en “terugkomst van het veld” in de avond, uit de tijd zonder horloges en telefoons en een bijna 100% christelijke gemeenschap.
Was het mooi gisteren? Heb je ook zo genoten van het prachtige vuurwerk? Want als er de laatste jaren iets is opgevallen, dan is het wel dat het vuurwerk steeds mooier wordt. Was het 25 jaar geleden nog 60% knal-spul wat er verkocht werd, nu is dat nog maar 5%. Het is duidelijk: Nederland is het geknal beu en kiest voor sierlijk oh-en-ah-roep-vuurwerk.
Hoera, er ligt sneeuw! Het mag duidelijk zijn dat ik het prachtig vind: het hele landschap is weer maagdelijk wit, het ziet er uit als nieuw.
We zijn deze ochtend dan ook lekker in het bos wezen wandelen, ondanks de nog vallende sneeuw was het goed te doen, het was er heerlijk. Als één van de eersten liepen we daar, het zal er vanmiddag nog wel druk worden.
Bij terugkomst een flinke mok warme chocolademelk en daarna aan de lunch. Heerlijk!
Je moet het maar durven, over een 11-jarige jongen het volgende reageren:
Illegaal vuurwerk is niet gevaarlijk mits je er normaal mee om gaat, als je als ’n halve t illegale vuurwerk af gaat steken aan de verkeerde kant (dop eraf) verdien je gewoon dat het fout gaat. Door dit soort mensen komt er een vuurwerkverbod. Eigen schuld dikke bult, veel plezier met kerstcadeautjes uitpakken met 9 vingers. <3
Ik kan in mijn reactie kort zijn: de schrijver van bovenstaande is een ongevoelige hufter.
Het zijn de zogenaamde donkere, stille dagen voor kerst. Maar in Oss is het alles behalve stil. En daarmee bedoel ik niet het vuurwerk geknal wat al veel te vroeg is begonnen.
Oss is een actieve gemeente met een bruisend verenigingsleven, creatieve vrijwilligers en actieve ondernemers. Neem nu afgelopen weekend alleen al:
In Schaijk (nog geen Oss, maar ik noem het toch even) werd gefietst voor Serious Request en een bedrag van ruim 7000 Euro opgehaald!
Het verlossende woord kwam dit jaar op tijd: gisteren, bijna een week te vroeg, kreeg ik via WhatsApp het bericht binnen dat de baby’tjes geregeld zijn. Mooi, dan hebben we dat tenminste voor elkaar. In andere jaren zijn er nog wel eens baby’s op de dag zelf geregeld.
Elke december hebben we bij onze Scoutinggroep, Titus Brandsma uit Oss, een 5 tal baby’tjes, of eigenlijk “Jezusjes”, nodig voor onze jaarlijkse kerst-traditie: een levende kerststal! Behalve allerlei dingen van te voren regelen, zoals dus voor ieder uur een baby’tje, schapen, ezel, boodschappen, extra materialen en de spelers voor in de stal, is het dat weekend ook flink werken geblazen: op vrijdag avond beginnen we met leegruimen en materialen klaarleggen, op zaterdagochtend begint de echte opbouw. Tot diep in de avond wordt er gebouwd aan onze levende kerststal.
Afgelopen donderdag hebben we ons eerste Raadskompas gehad: dit was de introductie voor het opleidingsprogramma voor raads- en commissieleden. Er komen nog 5 avonden Raadskompas, tussen de normale vergaderingen door.
