Vanaf 1923 tot het einde van de Tweede Wereldoorlog gaf prominent lid van de Nazi-partij, Julius Streicher, een wekelijkse krant uit: Der Stürmer. De inhoud was anti-semitisch, anti-katholiek, anti-communistisch, anti-capitalistisch en anti-monarchistisch. Het stond vol met nazi-propaganda: cartoons over Joden, oude volksverhalen over Joden die kinderen vermoorden en hun bloed dronken, Joden die achter ‘onze vrouwen’ aanzitten, dat Joden het Duitse volk wilden onderdrukken, en meer van dat soort spul.
Categorie archief: Maatschappij
“Wat vind jij nou van die vluchtelingen?”
“Wat vind jij nou van die vluchtelingen?”, een korte vraag over een heikel onderwerp. Ik krijg die regelmatig gesteld, een antwoord daarop is voor mij niet even snel te geven. Het levert vaak interessante gesprekken op, vol met nuance en begrip. Hierbij zet ik het even in tekst, altijd handig.
Voor je het verspreidt of reageert, lees het eerst helemaal als je wilt weten waarom mijn mening is zoals die is.
De huidige problemen met asielzoekers spelen zich af op meerdere vlakken: internationaal, nationaal en lokaal. Maar laat ik bij het begin beginnen…
Asielzoekers? Vluchtelingen? Statushouders? Migranten?
Allereerst even voor de duidelijkheid: een migrant is iemand die van het ene naar het andere land verhuist, om wat voor reden dan ook. Een asielzoeker is iemand die “asiel aanvraagt ter bescherming” en zich daarmee beroept op het Vluchtelingenverdrag, gemaakt als antwoord op de enorme vluchtelingenstromen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bijna 150 landen hebben dat verdrag ondertekend. Een vluchteling is iemand die volgens die regels ook daadwerkelijk asiel verdient en die wordt daarmee een statushouder oftewel vergunninghouder. Zij krijgen een tijdelijke verblijfsvergunning die elk jaar kan worden ingetrokken als blijkt dat het thuisland veilig is. Is het land na 5 jaar nog niet veilig, dan kan je een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd aanvragen en je eventueel naturaliseren: de Nederlandse nationaliteit verkrijgen. Uit de praktijk weten we dat een flink percentage na verloop van tijd terug gaat als het mogelijk is.
#JeKomtErNietIn: toegankelijkheid is een recht?
PvdA Kamerlid Otwin van Dijk, die zelf in een rolstoel zit, gooit hoge ogen met zijn verzoek om de Nederlandse samenleving toegankelijker te maken voor mensen met een handicap: tenslotte tekende de Nederlandse overheid in 2006 daarvoor een verdrag. Volgens Van Dijk ligt Nederland ver achter.
Op Twitter komen de voorbeelden van het ontoegankelijke Nederland in rap tempo voorbij. De lijst van voorbeelden is eindeloos. En er is veel onbegrip.

Te krap voor de rolstoel bus, via Marcel Kolder
Het averechtse effect van betutteling
De Osse VVD-prominent en columnist voor lokale zender D-tv, Robert-Jan Steegman, schreef een stuk waarin hij hoopt dat er in 2016 een einde aan betutteling vanuit de overheid komt. Ook op Twitter brengt hij regelmatig “betutteling” onder de aandacht.
In zijn stuk geeft hij voorbeelden: de spaarlamp, wilde dieren in het circus, ballonnen, vuurwerk, plastic tassen, overbodig verpakkingsmateriaal, aandacht voor dik-makers onder kinderen en als kers op de taart: roken. Allemaal betutteling. En dat is links en dus onzinnig om over na te denken.
Steegman beweert dat de burger rationeel genoeg is om zelf te beslissen en dwingende betutteling enkel averechts werkt.
Het jaar van de zwijgende meerderheid
We willen met z’n allen Nederland terug. En dat kan ook. Je moet er wel wat voor doen. Dit is een boodschap aan de zwijgende meerderheid:
Stop met zwijgen.
Mensen vertellen me: “Als ik ergens laat horen dat het allemaal wat minder kan met de haat, krijg ik me een bagger over me heen. Daar zit ik niet op te wachten.” En dat kan ik me goed voorstellen.
Voorbereidingen treffen
Je leest het websites, op de sociale media, op Facebook en op Twitter: realisten moeten zich voorbereiden voor als het helemaal mis gaat. Er worden lijstjes gemaakt van wie wel te vertrouwen is en wie niet, er worden ontmoetingsplekken afgesproken.
Waar die mensen precies bang voor zijn is onduidelijk, er wordt gesproken over wel of niet gelijke rechten, over onveiligheid bij al die vreemde gezichten, over onze huizen die worden overlopen en over hordes die maar blijven komen wat je ook probeert te doen.
Dus bereid ik me voor.
Trots op de voedselbank
Perjan Moors, Tweede Kamerlid voor de VVD, woordvoerder “Armoedebeleid, schuldhulpverlening en arbeidsomstandigheden” is trots op de voedselbanken.
Want de overheid kan niet alles oplossen.
SP schaamt zich voor #voedselbanken. Ik ben er trots op. Zij laten zien dat onze maatschappij weerbaar is! Overheid kan niet alles oplossen!
— Perjan Moors (@perjanmoors) December 15, 2015
Ongewenst opgroeien
Inmiddels zijn de terroristische aanslagen van 11 september meer dan 14 jaar geleden. Het islamitisch terrorisme stond in één keer op de kaart en moslims over de hele wereld zijn per direct verdacht.
Een generatie
Veertien jaar geleden, de kleuters en kinderen van toen zijn inmiddels volwassen, met een beroepsopleiding bezig of hebben deze afgerond. Er is een generatie opgegroeid met de gevolgen van 11 september.
En dan blijkt een steeds groter deel van Nederland onze moslims met de nek aan te kijken. Er wordt door politici openlijk geroepen dat er “minder Marokkanen” moeten komen. Dat moslims minder rechten moeten hebben dan anderen of liever nog, het land uit. Dat mensen met een kleurtje terug moeten naar hun “eigen land” of opgehangen moeten worden zodra ze het wagen een blanke schreeuwlelijk tegen te spreken.
Voel je je al veilig genoeg?
Ik heb afgelopen vrijdag flink gevloekt, met tranen in de ogen het nieuws in Parijs gevolgd en me alvast voorbereid op de voorspelbare reacties.
En jawel, ze kwamen hoor…
Lees verder
Ik ben een bezorgde burger
Wanneer 1-op-de-4 werknemers tijdens hun werk te maken krijgt met aggressie, ben ik een bezorgde burger.
Wanneer werkgevers worden opgebeld, lastig gevallen of kapotgeschreven omdat iemand een andere mening dan de jouwe heeft, ben ik een bezorgde burger.
Wanneer nuance garant staat voor laster van opiniemakers en columnisten, ben ik een bezorgde burger.

